Πολυτεχνείο Κρήτης

FREQUENTLY ASKED QUESTIONS

Ποιοί είναι οι σημαντικότεροι λόγοι αποτυχίας μιας επιχείρησης;

1. Ερωτεύονται παράφορα το όραμά τους σε βαθμό που χάνουν την αντικειμενικότητά τους, αρνούνται να υπακούσουν τη φωνή της λογικής, να συλλάβουν τα μηνύματα της αγοράς και να προσαρμόσουν ανάλογα την επιχειρηματική τους συμπεριφορά. Οι ίδιοι αυτοί νέοι επιχειρηματίες συνήθως αρνούνται ή απλά παραμελούν να ζητήσουν τη συμβουλή επαγγελματιών συμβούλων που διαθέτουν άφθονη πείραΧωρίς όραμα, βεβαίως, δεν γίνεται τίποτε. Αλλά το όραμα που παραδίδεται στο υπερβολικό συναίσθημα, που δεν κατευθύνεται από τη λογική, τη συγκροτημένη σκέψη και τον τεκμηριωμένο σχεδιασμό, συχνά καταλήγει σε αποτυχία.
2. Αγνοούν τον ανταγωνισμό. Προχωρούν ακάθεκτοι, χωρίς να σκεφτούν ότι, ίσως, η ανάγκη που προτίθενται να καλύψουν, εξυπηρετείται ήδη επαρκέστατα από κάποιον ή κάποιους ανταγωνιστές. Εκτός, βέβαια, αν το προϊόν ή η υπηρεσία που εισάγουν στην αγορά, είναι σημαντικά και ευδιάκριτα καλύτερο ή και πολύ φθηνότερο ή προσφέρει κάποιο αδιαμφισβήτητο άλλο πλεονέκτημα.
3. Αγνοούν τα εμπόδια εισόδου στην αγορά. Έστω και αν έχουν ένα άριστο προϊόν ή υπηρεσία που θα γίνει αμέσως περιζήτητη και έχουν λύσει το πρόβλημα του λανσαρίσματος , πολλοί νέοι επιχειρηματίες δεν σκέπτονται και δεν φροντίζουν να εξασφαλίσουν ένα αξιόπιστο δίκτυο διανομής ή τα απαραίτητα κεφάλαια (ώσπου να ωριμάσει η επιχείρηση και να δώσει κέρδη), ή και άλλες, κρίσιμης σημασίας, προϋποθέσεις.
4. Υπερδανεισμός ή και ανεπαρκής κεφαλαιοποίηση. Πολλές επιχειρήσεις, νέες αλλά και παλιές, αποτυγχάνουν και πτωχεύουν παρά το γεγονός ότι παράγουν πολύ ικανοποιητικά κέρδη. Πώς γίνεται αυτό; Απλά, το τοκοχρεολύσιο (τόκοι και κεφάλαιο που πρέπει να πληρωθεί άμεσα) και οι άλλες βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (όπως προμήθειες εμπορευμάτων και εξοπλισμών), αθροιζόμενες, είναι μεγαλύτερες από το παραγόμενο κέρδος συν τα ίδια κεφάλαια. Οι πιέσεις των πιστωτών, η άρνηση των προμηθευτών να ανταποκριθούν στη νέα παραγγελία και το τρέξιμο για την τακτοποίηση επιταγών πριν διαμαρτυρηθούν, δημιουργούν ένα άκρως αρνητικό κλίμα και ένα ανυπόφορο άγχος που αποσπά την προσοχή του επιχειρηματία από το έργο του. Και το έργο αυτό δεν είναι άλλο από το να φροντίζει τις ανάγκες των πελατών του με ευαισθησία και κέφι, αυξάνοντας τις πωλήσεις του και πετυχαίνοντας μεγαλύτερα κέρδη..
5. Έλλειψη στοιχειώδους business plan. Οι περισσότερες αποτυχίες νέων επιχειρήσεων οφείλονται στην έλλειψη προγραμματισμού, στη μη εφαρμογή του σχεδίου δράσης, όταν υπάρχει και στη μη έγκαιρη αντίδραση στις εξελίξεις της αγοράς.
6. Άλλα αίτια αποτυχίας μπορεί να είναι η ακατάλληλη, μη προσβάσιμη τοποθεσία σε συνδυασμό με έλλειψη χώρων στάθμευσης, η κακή εξυπηρέτηση, το ακατάλληλο και ανεκπαίδευτο προσωπικό, οι κλοπές, η υπεξαίρεση και πολλά άλλα.

Ποιά είναι τα βασικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων;

• Διαθέτουν μεγάλη αγοραστική δύναμη, επιτυγχάνοντας έτσι χαμηλό κόστος προμήθειας προϊόντων και υπηρεσιών, άρα μπορούν να προσφέρουν χαμηλότερες, κατά κανόνα, τιμές.
• Ωφελούνται από οικονομίες κλίμακας για μείωση του κόστους παραγωγής και λειτουργίας.
• Πληροφορεί για το επενδυτικό κεφάλαιο και το κεφάλαιο κινήσεως που θα χρειαστείτε, πότε θα το χρειαστείτε και με ποιον τρόπο θα το αποκτήσετε.
• Βοηθάει να κατανοήσετε και να αναλύσετε, με οργανωμένο τρόπο, το είδος της επιχείρησης την οποία αρχίζετε, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και εγείρει ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν ικανοποιητικά προκειμένου να πετύχετε.
• Έχουν στελέχη εξειδικευμένα στο επαγγελματικό μάνατζμεντ..
• Επιδίδονται στην επιχειρηματική έρευνα, παρακολουθούν τις εξελίξεις και εφαρμόζουν σύγχρονές μεθόδους και συστήματα οικονομικού ελέγχου και οικονομικής ανάλυσης.
• Επιδίδονται συστηματικά στην εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού τους.

Αλλά

• Τείνουν να είναι απρόσωπες με τα στελέχη και τους υπαλλήλους τους και σχετικά ψυχρές στη συμπεριφορά τους απέναντι στους πελάτες τους.
• Συχνά θεωρούν απαραίτητο να εναρμονίζουν γραφειοκρατικές διαδικασίες και αυστηρά συστήματα ελέγχου, που τείνουν να προκαλούν δυσφορία σε προσωπικό και πελάτες.
• Είναι δύσκαμπτες στις διαδικασίες τους και δυσκολεύονται να προσαρμοστούν έγκαιρα στις εξελίξεις του ανταγωνισμού, ιδιαίτερα σε τοπικές αγορές.

Οι μικροί επιχειρηματίες από την άλλη μεριά, έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα:

• Είναι σε άμεση και στενή προσωπική επαφή με τους πελάτες τους και, ως εκ τούτου, είναι σε θέση να γνωρίζουν τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις τους.
• Έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν στενές φιλικές σχέσεις με τους πελάτες, που τους εμπιστεύονται και επιζητούν τη συμβουλή τους.
• Η καθημερινή επαφή με το προσωπικό τους στον χώρο της δουλειάς επιτρέπει την ανάπτυξη στενών δεσμών και ενθαρρύνει την αφοσίωση στην επιχείρηση και τη δημιουργία ομαδικού πνεύματος συνεργασίας και αλληλεγγύης. Το εργασιακό περιβάλλον μπορεί να είναι πολύ πιο θετικό και ευχάριστο.
• Είναι ευέλικτοι και μπορούν να παίρνουν γρήγορες αποφάσεις, αντιδρώντας άμεσα σε κινήσεις του ανταγωνισμού και εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.
• Με τη διαρκή σχεδόν παρουσία τους στους λειτουργικούς χώρους της επιχείρησης μπορούν να έχουν προσωπική παρέμβαση στον έλεγχο των δαπανών, αλλά και στη μείωση των ελλειμμάτων από κλοπές, φθορές, λάθη τιμολόγησης, κ.λ.π..

Αλλά

• Υστερούν στα κύρια πλεονεκτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων (επαγγελματικό μάνατζμεντ, μέθοδοι, συστήματα, προγράμματα εκπαίδευσης) και ιδιαίτερα στη δυνατότητα εκμετάλλευσης οικονομιών κλίμακας, καθώς και σε αγοραστική δύναμη.
• Αυτές οι ελλείψεις μπορούν να καλυφθούν με συμπράξεις των μικρών υπό τύπο ομίλων αγορών, συνεταιριστικών σχημάτων ή με ένταξη σε δίκτυο φραντσάιζινγκ. Αυτά όμως απαιτούν πνεύμα ομαδικότητας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης και διάθεση για αλληλεξάρτηση και συνέργια, που δεν υπάρχει πάντα σε αφθονία.

Συμπερασμα

Η μικρή επιχείρηση λοιπόν έχει το δικός της οπλοστάσιο με το οποίο μπορεί να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά, αρκεί να αναγνωρίσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και να τα αξιοποιήσει, αποφεύγοντας κατά μέτωπο συγκρούσεις με τους γίγαντες. Οι λέξεις –κλειδιά είναι: ευελιξία, σβελτοσύνη, αμεσότητα, γνώση του πελάτη και αναγνώριση και εξυπηρέτηση των αναγκών του με ευαισθησία. Αυτό σημαίνει και σωστή επιλογή του πεδίου δράσης. Τομείς που προσφέρονται ιδιαίτερα είναι εκείνοι στους οποίους οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν μπορούν να κινηθούν με άνεση, πέρα βέβαια από τη δημιουργία δικτύων φραντσάιζινγκ από τα οποία οι μικροί, όπως είπαμε, μπορούν να αντλήσουν μεγάλα οφέλη. Οι δραστηριότητες που προσφέρονται ιδιαίτερα για τους μικρούς περιλαμβάνουν εξειδικευμένα καταστήματα τύπου μπουτίκ (καταστήματα καλλυντικών, μόδας, οπωροπωλεία, κρεοπωλεία και ντελικατέσεν, ιχθυοπωλεία, αξεσουάρ, κ.λ.π.) εστιατόρια, φροντιστήρια, κομμωτήρια, πάσης μορφής επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και, γενικότερα, η κάλυψη κενών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν οι μεγάλοι. Ένας ξεχωριστός τομέας ευκαιριών για τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις είναι εκείνος που ευδοκιμεί με εκτεταμένο ωράριο, πράγμα που επιτρέπει σε διαφορετικά μέλη της οικογένειας να καλύπτουν τις αναγκαίες βάρδιες. Τέτοιες επιχειρήσεις είναι τα μινιμάρκετ, τα καταστήματα τουριστικών ειδών, τα εστιατόρια κ.λ.π.

Ποιά είναι τα βασικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων;

Aν, για οποιοδήποτε από τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω ή για κάποιο άλλο λόγο, επιλέξεις να συνεταιριστείς με κάποιον, σκέψου το προσεκτικά και χωρίς βιασύνη. Ο συνεταιρισμός, όπως και ο γάμος, είναι μια μεγάλη απόφαση και η διάλυσή του, όπως και το διαζύγιο, είναι μια τραυματική εμπειρία. Πριν από κάθε ενέργεια, είναι χρήσιμο να διερωτηθείς γιατί θέλεις συνέταιρο. Βεβαίως, όταν ξεκινάς μια καινούργια επιχείρηση, είναι φυσικό να κατέχεσαι από αισθήματα ανασφάλειας, αλλά συνήθως αυτά ξεπερνιούνται σύντομα.Μην ξεχνάς ότι ο συνέταιρος θα είναι μαζί σου για πολύ καιρό και, έστω και με μικρό ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, αποτελεί μια δέσμευση που δεν αποβάλλεται εύκολα. ‘Ενας καλός συνέταιρος μοιράζεται το ρίσκο και βοηθά να μειωθεί το άγχος που είναι σύμφυτο με την επιχειρηματικότητα. Το να έχεις, όμως, έναν κακό συνέταιρο είναι πολύ χειρότερο από το να μην έχει καθόλου συνέταιρο. Ο κακός συνέταιρος γίνεται «μυλόπετρα στο λαιμό σου» που σε κάνει αναποτελεσματικό, δυσκολεύοντας τις προσπάθειές σου και υπονομεύοντας το μέλλον της επιχείρησης και την οικογένειάς σου.Στην προσωπική μου εμπειρία μπορώ να μετρήσω τους καλούς συνεταιρισμούς στα δάκτυλα του ενός χεριού. Προσοχή λοιπόν, Αν, όμως, αποφασίσεις να προχωρήσεις, απαραίτητη, κατά τη γνώμη μου, προϋπόθεση είναι η υπογραφή μιας σύμβασης μεταξύ των εταίρων που θα προβλέπει μια ανώδυνη λύση του συνεταιρισμού σε περίπτωση που η σχέση δεν πάει καλά.Ανεξάρτητα από αυτά, πριν προχωρήσεις, θα είναι καλό να λάβεις σοβαρά υπόψη σου όλους τους παράγοντες και να προσπαθήσεις να απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα με απόλυτη ειλικρίνεια. Ο υποψήφιος συνέταιρος:

• Μπορεί να εισφέρει στην επιχείρηση πείρα και ικανότητες που εγώ δεν έχω;
• Συμπίπτει μαζί μου σε αξίες, συναλλακτικά ήθη και επιχειρηματικούς στόχους; Είναι έντιμος;
• Στον πρότερο βίο του είναι αρνητικά στοιχεία που μπορεί να έλθουν στην επιφάνεια αργότερα (πτώχευση, διαμαρτυρημένες επιταγές, καταδίκες, απλήρωτα χρέη, κλπ);.
• Έχει οικογενειακά ή άλλα προσωπικά προβλήματα που ίσως επηρεάσουν την ικανότητά του να συμβάλει αποτελεσματικά στο καλό της επιχείρησης;
• Έχει την πρόθεση να εργαστεί σκληρά όσο και εγώ; Μπορεί και θέλει να διαθέσει τον απαραίτητο χρόνο;
• Είναι σε θέση να καταβάλει το μερίδιό του στο μετοχικό κεφάλαιο χωρίς να δανειστεί;
• Σε περίπτωση που δεν συναινούμε για μια απόφαση, είναι πρόθυμος να μου παραχωρήσει τον τελευταίο λόγο;
• Η συμμετοχή του στην επιχείρηση υποστηρίζεται από την οικογένειά του;



Αυτά και άλλα ερωτήματα που θα σκεφθείς πρέπει να ξεκαθαριστούν πριν προχωρήσετε. Ένας καλός κανόνας είναι: «Αν αμφιβάλλεις, μην προχωρήσεις στον συνεταιρισμό». Συζητήστε τα όλα ανοιχτά, παρά το γεγονός ότι, λογικά, ενδεχομένως βρίσκεις τη διαδικασία άχαρη. Κάτι ήξεραν οι παππούδες μας όταν έλεγαν «κάλλιο να ντραπεί η μούρη σου, παρά να καεί η καρδιά μου».